Badania odporności ogniowej
Kompletne elementy budynku (drzwi, konstrukcje podłogowe, ścianki działowe itp.), które służą do oddzielenia przedziałów ogniowych, są testowane na wypadek w pełni rozwiniętego pożaru. Te metody badań nazywane są „odpornością ogniową” i są przeprowadzane w pełnej skali. Temperatura w piecu testowym jest zgodna z tzw. „Standardową krzywą ognia”, która została zaprojektowana tak, aby reprezentować w pełni rozwinięty pożar. Te właściwości są opisane i ocenione jako R, E i I:
-
R = nośność
-
E = integralność (zdolność do zapobiegania wyciekowi płomieni i gorących gazów)
-
I = Izolacja (zdolność do zmniejszenia wymiany ciepła)
Te litery R, E i I mogą również występować jako RE lub EI i po nich następuje indeks np. EI 30, który wskazuje minimalny czas w minutach, przez który właściwość jest utrzymywana. Elementy budowlane zaklasyfikowane jako „ognioodporne” pod względem integralności (E) i izolacji (I) są stosowane jako środki zapobiegające rozprzestrzenianiu się ognia między przegrodami pożarowymi.